ENRE/Dades és una trobada de persones interessades en la Societat de la Informació des del punt de vista del gènere i el feminisme. En quina mesura ens marca sexualment la tecnologia? Quines possibilitats d?accés al poder real ens proporcionen els nous mitjans de comunicació? És el mitjà sexualment neutre? Per què no estan presents els fantasmes femenins en l?imaginari ciberpunk? Com sobreviu el patriarcat en un entorn en què els cossos no hi són? Com afecta la fractura digital a las dones? En aquestes jornades pretenem donar a conèixer pensadores, artistes i col·lectius que investiguen la realitat de las noves tecnologies com a canals de transmissió simbòlica del patriarcat i la seva relació amb les dones en els àmbits artístic i social. També és un espai-temps de trobada i intercanvi d?experiències, coneixement, dubtes o expectatives entre dones en la seva relació amb la tecnologia.
mesmo com a vida cheia encontro meus tempos vazios. nesse momento trato de terminar o que começado está. mesmo perdida em outro idioma busco palavras minhas. memória é um espaço vazio que preenchemos com lembranças?
em desordem ouço maripaz corominas mezclada ao séptimo vício, termino de cozinhar-e-comer enquanto abro ventanas no ordenador, ordeno a casa e a bolsa com poucos critérios, o e-mail cheio de dúvidas não respondidas sobre faturas que farei mês que vem e o outro, uma lista de contatos onde não conheço ninguém, rádios livres, espacios povoados de interculturalidad, essa idéia que não sei onde encaixar, se é que tem um lugar, e logo as aulas de yoga e a minha culpa, essa que faz o pescoço estralar a cada giro de cabeça. respiro fundo, fumo e penso por onde começar. ¿outra vez?
a mão esfria cada 3 por 4, medida do espaço onde escrevo, fumo de novo, recebo visitas, guardo papéis, películas que também vejo aqui, edito áudios que logo refaço.
espacios hay muchos. dependendo de como mires, se han expandido o condensado, o las dos cosas a la vez. fragmentación y expansión:
A partir del sujeto esquizoide, se vuelve imposible un sentido único y coherente en lo que se refiere a memoria, narrativa o historia. Vivimos sumergidos en cambio en un continuum de momentos presentes que devienen en forma en todo caso azarosa y desconectada.
antes, mas no mesmo lugar, encontro idéias que podem me ajudar a construir um mapa:
El cuerpo constituye el medio con el que nos relacionamos con el mundo y con los Otros. En el marco de la fenomenología, filósofos como Husserl o Merleau-Pontý han estudiado al cuerpo en tanto umbral entre el sujeto y el mundo. En el cuerpo, será la piel la que actúe como límite. En su libro El Yo-piel, Didier Anzieu trata, por ejemplo, acerca de las funciones de forma y de individuación del cuerpo mediante la piel. Su hipótesis es la del establecimiento por parte del sujeto de una piel-frontera o proceso simbólico de representación de un límite que tiene la función de imagen estabilizadora y envoltura protectora y que convierte al cuerpo en un objeto no intercambiable. Se constituye, entonces, un Yo-piel limitado por una envoltura que marca una necesaria frontera adentro-afuera y que sirve de anclaje al yo del sujeto.
já em outro lugar, conheço aoki takamasa. me emprestam um remédio para aliviar a dor, e a música me leva para dentro de uma gota. bubble-grrl.
fada'iat é uma palavra árabe que pode significar antena parabólica, nave espacial e também a idéia genérica de algo que anda "pelo espaço". esse é também o nome que um grupo de investigadores, artistas, hackers, arquitetos e curiosos em geral deram ao projeto de um laboratório social, artístico e tecnológico que nos dois últimos anos se realizou na fronteira sul da espanha, especificamente nas cidades de tanger e tarifa. este ano, o fada'iat será aqui. a idéia é fazer "un desplazamiento del territorio fronterizo del estrecho a la metrópolis barcelonesa". o acompanhamento do processo pode ser feito pelo observatorio wiki.
o espaço da bolsa é pequeno, mas pelo menos é a ilusão de que posso carregar o mundo, meu mundo.
o espaço da casa também se fez pouco, mas pode ser suficiente: se fosse maior a lo mejor me perdería. e já tenho espaço suficiente para me perder lá fora.
ele se enrosca no cobertor azul. eu flutuo entre 99 red balloons.
BHZ, 11 de Febrero del 2006, território de debate acerca del conocimiento libre
entre los días 26 y 28 in-between belo borizonte se hará el esfuerzo de poner al día el debate acerca de la libertad del conocimiento. el carnaval revolução tiene previstas más de 60 actividades -charlas, debates, talleres, muestras (de diversidad, videos y lo que sea) y una zona de "compartilhamento" libre -consecutivas y a veces simultáneas. probablemente se emitirán cosillas entre las 12 horas díarias de acontecimientos (exactamente de 10h a 22h, 3 horas más en españa).
en el "ponto de compartilhamento" (punto de compartimentación?) se disponibilizará una lista de programas en software libre, además de videos y audios (músicas) con licencia copyleft. la "burning station" estará ubicada en la escuela estadual sagrada família, uno de los locales de encuentro.
talleres "oficina de GIMP" introducción de softwares libres oficina de streaming de áudio e vídeo
el telón de fondo (o el velo) de todo tiene que ver con "esse tal de" copyleft. se pondrá a debate, y supongo que aparecerán otros temas además de estos, la (auto)desapropiación (desapropriação autoral), los limites del uso y el rebotamiento (replicación?) de concomiento. han confirmado presencia grupos y proyectos como el PSL-Mulheres (con la participación de las mujeres en ámbitos tecnológicos), Minas Livre, gente de www.radiolivre.org y estudiolivre.org (que, supongo, emitirán estos debates).
:-O-: en paralelo se celebrará el encuentro nacional de radios libres (Encontro Nacional de Rádios Livres) con una programación que incluye videos y discusiones relacionadas con el tema de las radios libres*. por supuesto se hará la instalación de una radio efímera que emitirá una programación independiente. también se podrá conocer en directo el rabajo del grupo de rock electrónico esquadrão atari, que defiende el uso de formatos libres y la "filosofía" del sample como política estética. *radios libres=radios independientes que operán en baja frecuencia, tienen organización no jerarquica y participación directa.
marcela a lilia criaram um blog novo para a rádio. nosso espaço de divulgação de fotos de shows, já que temos que justificar as entradas. quando até eu me meto a fazer críticas musicais, é preciso justificar de outra maneira. e que seja com prazer, palavra mágica na vida de qualquer ser humano.
natacha atlas é uma mulher simpática e comprometida. tem uma voz versátil, "muy árabe", como diz a sílvia, e dança. apresentou algumas canções do novo trabalho, e fez o que pode para deixar sua companheira de palco, juliana, à vontade. mas não rolou. também faltaram instrumentos, ou assim nos pareceu. e o caloroso público de natacha em barcelona aplaudiu.
sempre me impressionou isso dos públicos em shows. as pessoas estão ali para se divertir, e em geral com alguma expectativa. o que, apesar de tudo, não parece uma tarefa muito difícil. também acho que é uma questão de comunicação. enfim, há um intercambio ou um sentido de compartir.
falar em compartir, em bruxelas um grupo de gente legal e constant está desenvolvendo o projeto da radioswap, uma ferramenta para que rádios livres possam chegar à co-produção de conteúdos, como já acontece no caso da resonance. o diretório vai crescendo pouco a pouco, e o tema volta a meia aparece: como manter um projeto que está pensado para colaboradores voluntarios?
acho que vou começar a usar este espaço para me organizar. así que lo siento, mas o umbiguismo vai imperar. já é um pouco o que tenho feito, pero bueno. não custa assumir.
adultescentes, deve ser o que somos se tivermos que definir alguma coisa ainda. melhor ficar com a idéia de queer, e ler foucault (como mínimo, adicionar à bibliografia). tem outro michel, o serres, que também precisa de tempo.
ainda faz frio para o meu gosto. e tenho fome. assim que sigo com a agenda na cabeça. e poupo os passantes.